صنايع دستي ايران

با صنايع دستي ايران، هنر دست زنان و مردان خوش ذوق كشورمان آشنا شويد

آشنايي با مليله كاري

مليله كاري شاخه اي از هنر فلزكاري است كه از دقت و ظرافت بالايي برخوردار است.در اين هنر از مفتول هاي نازك نقره استفاده مي شود. در كار مليله كاري ايران نگاره ها و طرح هاي اسليمي مورد توجه است. نقره به كار رفته در اين هنر عيار ۱۰۰ دارد.

 وسايل مورد نياز در مليله كاري

مواد اوليه طلا,  نقره و مس خالص در طبيعت است كه به شمش و سپس ورق تبديل شده و بريده مي شود, البته عمده تريت ماده مليله كاري را نقره تشكيل ميدهد.

ساير مواد مصرفي مورد نياز در مليله كاري را موم طبيعي، تيزاب، زاج سفيد و جوهر گوگرد تشكيل مي­دهد. بطوركلي، ابزار كار مليله كاري شبيه ابزار و ادوات زرگري است.

دو نمونه از ابزار آلات مليله كاري

1-كوره: شامل كوره­هاي زغالي يا كوره­هاي گازي مي باشد كه جهت ذوب فلزات، حرارت توليد مي كنند و دماي آنها معمولاً بالاي 1300 درجه سانتي گراد مي باشد

2-بوته: ظرفي است استوانه اي شكل كه جهت ذوب نقره از آن استفاده مي شود؛ جنس آن از گرافيت و ظرفيت كوچك­ترين آن تقريباً 50 گرم و بزرگ­ترين آن يك كيلوگرم است.

پارچه زربفت

پارچه هاي زربافت بافت پارچه هايي هستند كه در نقوش آنها نخ هاي گلابتون به كار گرفته شده . روميان به خاطر زيبائي و اشتهار زربفت‌هاي سنتي ايران همه ساله مبالغ هنگفتي مي‌پرداختند. اشكانيان، خانه‌هايشان را با پرده‌هاي زري يراق‌دار كه از پولك‌هاي نقره و نقوش زرين، مزين شده بود مي‌آراستند.

در بسياري ازنقش هاي  برجستهٔ تخت‌جمشيد، شوش و پاسارگاد، نقوشي در حاشيه‌هاي لباس شاه و درباريون به چشم مي‌خورد كه حاكي از اين است كه لباس آن‌ها از پارچه‌هاي زربفت بوده

دوره هخامنشيان

نساجي ايران در دوره هخامنشيان به ويژه در بافت پارچه هاي ابريشمي،  پشمي نرم و لطيف مشهور بوده و  شاهان هخامنشي داشتن لباس‌هاي زيبا و فاخر شهرت داشتند. اسكندر مقدوني با اينكه با ايران دشمني شديدي داشت، بنا به نوشته‌هاي هرودوت و پلوتارك از هنگام ورود به ايران تا هنگام مرگش، لباس‌هاي زربفت ايراني بر تن مي‌كرد.

دوره اشكانيان

بد از نابودي هخامنشيان آن شكوه و بزرگي كه در صنايع و هنرها به ويژه در بافندگي وجود داشت از بين رفت و فقط چند تكه از پارچه هاي ابريشمي  در سرزمين لولان در چين پيدا شده كه در آن روزگار آخرين مرز ايران در شرق دور بوده‌است.